(Deze bijdrage is ook als ingezonden brief gestuurd naar de Baarnsche Courant)
Als de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State één ding duidelijk maakt dan is het wel, dat een in 2015 aan de Ronde Tafel van VVD-coryfee Sybille Dekker bedachte commerciële uitbating van een onverdeeld Landgoed Paleis Soestdijk niet mogelijk is. Ons advies aan de MeyerBergman Erfgoed Groep luidt dan ook, neem afscheid van het binnen het Natuurnetwerk Nederland gelegen landgoed.
Het Rijksvastgoedbedrijf zal er ondertussen ook wel van doordrongen zijn, dat er met het voorstel van mevrouw Dekker en haar rondetafelgenoten, onder hen nota bene ook een vertegenwoordiger van de projectontwikkelaar, geen goed garen te spinnen valt. Dat het terugdraaien van de verkoop niet met gesloten beurs kan is evident, maar met een beetje goede wil én hart voor de natuur valt daar uit te komen.
De mogelijkheden voor de ontwikkeling van het landgoed, zonder de belangen voor de natuur en omwonenden tekort te doen, liggen voor het oprapen. Allereerst zal de voorwaarde dat het landgoed onverdeeld in stand moet blijven moeten worden geschrapt. Dat schept de mogelijkheid om het los gekoppelde paleis en zijn park als losse eenheid in ere te herstellen. Er kan gekozen worden voor een museale bestemming of een invulling die aspecten bevat van het eerder afgeserveerde plan Internationaal Handelshuis. Het grote bosgebied achter het paleispark kan geschonken kunnen worden aan een natuurorganisatie als het Utrechts Landschap. Teneinde te bewerkstelligen dat de natuur en biodiversiteit in het bosgebied wordt hersteld c.q. bevorderd kan zo’n schenking gepaard gaan met de verplichting in overleg te treden met de stichting ‘Bos dat van zichzelf is’.
Als kostendragers voor de restauratie van het paleisgebouw kan een belangrijk deel van het elders op het landgoed aanwezige vastgoed dienen. Zo kan de opbrengst van de gebouwen aan de overkant van het gebouw en het overige vastgoed op het landgoed zorgen voor een behoorlijke duit in een restauratiefonds.
Blijft over de vraag: wat te doen met het voormalige kazerneterrein van de Koninklijke Marechaussee in het Borrebos? Dat dient overeenkomstig een in 1949 door toenmalig prinses Wilhelmina in een notariële akte vastgelegde bepaling, in 1986 herbevestigd door koningin Juliana, worden teruggegeven aan de natuur.
