Het is me nu al enkele keren opgevallen: als het gaat om het Borrebos wordt gezegd dat het om een klein stukje bos gaat. Vorige maand las ik dat al een keer in de Baarnsche Courant. Dat klinkt wat geringschattend. En ook worden verkeerde getallen gebruikt. Zo schrijft Eugene Leenders in een verslag over de Fokke & Sukke tekening vorige week in de krant dat er één hectare van het Borrebos achter het marechausseeterrein nodig is voor de aanleg van appartementengebouwen. Dat klopt niet. Het bouwterrein is twee keer zo groot, ongeveer twee hectare. Zo staat het in het voorontwerpbestemmingsplan. Dat zijn zo’n drie voetbalvelden van de grootste soort!
Eugene verkeerde in goed gezelschap. Want ook raadslid Rik van Hardeveld had het mis toen hij van de zomer tegen de pers verkondigde dat er maar één hectare bos van het Borrebos hoeft te worden gekapt. In werkelijkheid is nauwelijks te vermijden dat bijna het dubbele tegen de grond gaat. Er is nu eenmaal veel ruimte nodig om de bijna 15 m hoge appartementengebouwen neer te zetten en de infrastructuur zoals toegangswegen, parkeerplekken en riolering aan te leggen. Na de bouw zal er ongetwijfeld nieuwe begroeiing komen. En daarvan zal natuurlijk gezegd worden dat het mooi gaat worden en ecologisch heel verantwoord en dat soort dingen. Maar je kunt dat geen bos noemen, zo tussen de kolossale appartementengebouwen in. Het is in niets vergelijkbaar met het Borrebos zoals het er nu bijstaat. Het Borrebos is er al minstens twee eeuwen. De provincie Utrecht heeft het Borrebos niet voor niets de beschermde status van ‘oude bosgroeiplaats’ meegegeven. En ook ligt het in het Natuurnetwerk Nederland, de aaneenschakeling van beschermde natuurgebieden in ons land.
Het wekt afschuw op als die appartementengebouwen middenin een ongerept bos zouden worden gebouwd. Ik ben gelukkig niet de enige die er zo over denkt. De petitie Geen nieuwbouw in het Borrebos is nu ruim 2900 keer ondertekend. Het is een stil bos. Het grensde tot zo’n acht jaar geleden aan een provinciaal stiltegebied, waar de natuur voorrang had en verstoring verboden was. Nu dreigt dit alles verloren te gaan. Waarom kan de bouw niet beperkt blijven tot het huidige marechausseeterrein? Met een beetje passen en meten is daar ruimte genoeg. In feite is bouwen òp het marechausseeterrein al een dubieuze stap. Immers, zowel koningin Wilhelmina als koningin Juliana wilden dat het marechausseeterrein na gebruik aan de natuur zou worden teruggegeven. Zij hebben dat vast laten leggen in erfpachtovereenkomsten.
Alle reden ook voor Staatbosbeheer (SBB) om zich kritisch ten aanzien van de voorgenomen bouw van appartementengebouwen op te stellen. Het Borrebos is in bezit van SBB en SBB heeft als wettelijke taak bos en natuur te beheren en te beschermen. Waarom laat SBB het er zo bij zitten als het om bescherming van het Borrebos gaat? Er is toch helemaal geen verplichting om het Borrebos voor appartementenbouw af te staan?
René Buisman, actief lid van de initiatiefgroep
(Ook geplaatst in de Baarnsche Courant van 11/12/2020)
