Jl. 28 maart stelde Behoud het Borrebos een aantal vragen aan de Regionale Uitvoeringsdienst Utrecht (RUD). Ze hadden betrekking op de aanleg van een fietsroute in de Vuursche bossen op en rond het landgoed Paleis Soestdijk. Gelet op de werkzaamheden, waaronder de inzet van een graafmachine in het beschermde bosgebied tijdens het broedseizoen, koppelden wij een handhavingsverzoek aan de vragen.
In een brief van 1 april laat de RUD weten dat een deel van de vragen, waaronder het handhavingsverzoek, is doorgestuurd naar de gemeente Baarn. We zijn een week verder en taal noch teken uit die hoek.
Eigen veldonderzoek in het bosgebied doet ernstig vermoeden dat de gemeente in haar maag zit met onze vragen. Dat is niet verwonderlijk, want een deel van het langs de Westsingel gelegen bosgebied is door de provincie gekwalificeerd als ‘oude boskern’ (zie afb. 1). Ook daar zijn de harversters en graafmachines met hun destructieve werk aan de slag geweest…
Ook Staatsbosbeheer treft blaam!
Het is de vraag of de gemeente voorafgaande aan de boswerkzaamheden de nodige natuuronderzoeken heeft laten uitvoeren. Aangezien de gemeente zich tot op heden in stilzwijgen hult, vermoeden wij van niet. Mocht het zo zijn dat het de gemeente inderdaad ontbreekt aan de nodige onderzoeken en vrijstellingen dan heeft zij zich een groot probleem op de hals gehaald. Als geen ander zou men in het gemeentehuis toch moeten weten, dat oude boskernen heilig zijn verklaard door de provincie! Was het niet de MeyerBergman Erfgoed Groep die vanwege de aanwezigheid van oude boskernen op landgoed Paleis Soestdijk zijn woningbouwplannen drastisch moest bijstellen?
Vooropgesteld dat de aanleg van een drie meter breed betonnen fietsroute door de beschermde bosgebieden sowieso ongepast is, is de handelwijze van de gemeente in dezen onbestaanbaar, om niet te zeggen ronduit schandalig! Dat dit alles gebeurt onder de ogen van Staatsbosbeheer, ooit opgericht om bosgebieden als een goed huisvader te beheren, maakt het allemaal des te treuriger. En welke rol speelde de provincie, die belast is met het toezicht op de natuurregels in de Baarnse buitengebieden, in het verhaal? Mocht het zijn dat de werkzaamheden zijn geaccordeerd door het provinciebestuur, dan vragen wij ons af wat het produceren van publicaties als hieronder in beeld nog voor zin heeft.
Beschermde oude boskernen
In een in 2004 door de Provincie Utrecht uitgegeven publicatie wordt het belang van de vaak honderden jaren oude boskernen van de Utrechtse Heuvelrug uitvoerig beschreven. De aan de Westsingel gelegen oude boskernen worden expliciet genoemd in de publicatie: “Het gebied ten noorden van Lage Vuursche, lopende tot aan de Hilversumse Straatweg is weer rijk aan oude boskernen. Het meest in het oog springend zijn de brede houtwallen langs een aantal oude bospaden, met name de Zevenlindenweg, maar ook de Westsingel, de Domlaan en enkele andere bospaden. De begroeiing bestaat vooral uit zeer fraaie hakhoutstoven van de zomereik (met een omvang tot 8 meter), maar er zijn ook stoven van beuk (omvang 5 meter) aangetroffen. Het gaat om ‘bijzonder waardevol’ oud bos, die gezamenlijk beschouwd worden als een sterlocatie voor de provincie Utrecht.”
Impressie aantasting van de oude boskern:
Juridische stappen
Behoud het Borrebos heeft een link van dit bericht doorgeseind naar de leden van het college van burgemeester en wethouders en de gemeenteraad van Baarn. Zij rekent erop alsnog snel antwoord te krijgen. Als blijkt dat onze vermoedens juist zijn, en de gemeente inderdaad verzuimd heeft de juiste wegen te bewandelen, dan overweegt de stichting juridische stappen te zetten teneinde een stop van alle werkzaamheden die verband houden met de aanleg van de fietsroute af te dwingen. Het zou de gemeente sieren om in afwachting daarvan in elk geval niet te starten met het betonneren van de fietsroute.
Dit schrijft de Gooi en Eemlander (8/4/‘22):
