De gemeenteraad van Baarn heeft vlak voor aanvang van het zomerreces 2024 onder leiding van een oud-burgemeester van Zeist ergens een dagje gereflecteerd op haar handelwijze inzake het eerder dit jaar door de Raad van State vernietigde bestemmingsplan voor het Landgoed Paleis Soestdijk. Omdat de reflectie zich achter gesloten deuren afspeelde moeten we het doen met een reflectiedocument.
Als oud-gemeenteraadslid heb ik als woordvoerder het hele proces rond de herbestemming van het landgoed van zeer nabij meegemaakt. Het document heb ik dan ook met meer dan gewone belangstelling doorgenomen. De verleiding is groot inhoudelijk te reageren op het document. Bijvoorbeeld op een zin als deze: “Enkele raadsleden gaven aan dat het ook lastig was soms om ieders inbreng vanuit de insprekers serieus te nemen, dat had te maken met het gevoel van dubbelingen/ herhalingen en soms ook met het gevoel van het opkomen voor een beperkt deelbelang, van eenzijdigheid.” Hoe tekenend ik deze opvatting van enkele raadsleden ook vindt, een inhoudelijke beoordeling van het reflectiedocument laat ik graag over aan hen die de moeite nemen het document te lezen en te wegen.
Wat ik nog wel kwijt wil zijn de laatste woorden van het betoog dat ik in februari 2022 als gemeenteraadslid tijdens het slotdebat over het bestemmingsplan Landgoed Paleis Soestdijk mijn collega-raadsleden voorhield: “Ondanks de uitspraak van verantwoordelijk wethouder Jansma dat het bestemmingsplan Raad van State-proef is zie ik te zijner tijd het oordeel van de afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State vol vertrouwen tegemoet.”
Kees Koudstaal
Zie ook: Reflectiedocument ‘Besluitvormingsproces Bestemmingsplan Landgoed Paleis Soestdijk’ van nul en generlei waarde & Zelfreflectie komt niet voor in het lexion van de raad